இந்த ஆண்டின் சிறந்த படங்களில் ஒன்று ” ஒரு குப்பைக் கதை “

என்ன தான் குப்பை அள்ளுறவனா இருந்தாலும் அவன் மனசு சுத்தம் என்பது படத்தின் மையக்கரு. சமூக வலைதளங்களில் போராளி வேசம் போட்டுத் திரியும் போலி பொதுநலவாதிகள், அறியாமையால் நாகரிகமற்று வாழும் மக்கள் என்று சாலையில் பொறுப்பின்றி குப்பையை வீசிச் செல்லும் ஒவ்வொருவரும் பார்க்க வேண்டிய படம்.

படத்தின் முதல் பாகத்தில் மட்டும் சில காமெடி சீன்கள். மற்ற நேரம் முழுக்க வறுமை, இறுக்கம், சோகம், பேராசை, துரோகம் இவை தான் சுற்றிசுற்றி வலம் வருகிறது. நாயகனாக அறிமுகமாகி இருக்கிறார் தினேஷ் மாஸ்டர். முதல் படமே இப்படி ஒரு அழுத்தமான கதைக்களம். மாஸ்டரின் துணிச்சல் பாராட்டுக்கு உரியது. நடன இயக்குனர்களுக்கு நடிப்பது அவ்வளவு கஷ்டமான காரியம் இல்லை. தேர்ந்த நடிப்பை தந்திருக்கிறார் மாஸ்டர். மனிஷா யாதவ் நடிப்பு மிரள வைக்கிறது. கதாபாத்திரத்துக்கு ஏற்ற அளவான நடிப்பு. நியாயப்படி மணிஷா யாதவ், ஸ்ரீ, கதிர் போன்ற இளம் நடிகர்கள் கொண்டாடப்பட வேண்டியவர்கள். அவர்களின் கதை தேர்வு அப்படி உள்ளது. படத்தின் பிண்ணனி இசை பக்கா.

படத்தில் ஒரு சில காட்சிகள் எளிதில் யூகிக்க கூடியதாக இருந்தாலும் வலுவான திரைக்கதை கரை சேர்க்கிறது. ( டமால் டுமீல் ரசிகர்களுக்கு இந்தப் படம் சுத்தமாக பிடிக்காது. சிறுகதை, நாவல், யதார்த்த சினிமா ரசிகர்களுக்கு இந்தப் படம் விருந்து ). குப்பை அள்ளுபவர்களின் வாழ்வியலை இவ்வளவு யதார்த்தமாக யாரும் பதிவு செய்யவில்லை. பைசா, அம்மணி போன்ற படங்களில் வந்து இருந்தாலும் இந்த அளவுக்கு வலிமையாக இல்லை. கிளைமேக்ஸ் டுவிஸ்ட் யாரும் எதிர்பாராதது. அனைவரும் கண்டிப்பாக பார்த்து ஆதரிக்க வேண்டிய நல்ல படம்.